کشور هند

پرچم:

پرچم کشور هند مرکب از سه رنگ زعفرانی ، سفید و سبز است . این پرچم ، پرچم حزب کنگره در جریان مبارزات استقلال طلبانه هند از انگلیس بود. بعد از استقلال این کشور از انگلیس در سال ۱۹۴۷م پرچم حزب کنگره به عنوان پرچم ملی هند پذیرفته شد . در این پرچم نوار زعفرانی نشانه رشادت و فداکاری ، سفید نشانه حقیقت و سبز علامت ایمان و جوانمردی است . در قسمت وسط نوار سفید رنگ یک چرخ میله دار نخ ریسی نقش شده است ، این چرخ علامت فرهنگ باستانی هند است و در جریان مبارزات استقلال طلبانه نشانه مقاومت سیاسی و اقتصادی بر علیه سلطه استعمارگران محسوب میشد چرخ نخ ریسی مذکور به رنگ سورمه ای می باشد . لازم به تذکر است که گاندی رهبر مبارزات استقلال طلبانه هند در بخشی از مبارزات خود برای تحریم پارچه های بافت انگلیسی از چرخ نخ ریسی برای خود لباس ساخت و دیگران نیز از او تقلید کردند .

جغرافیای هند:

کشور هند در جنوب آسیا و ساحل شمالی اقیانوس هند جای دارد. این کشور از شمال به ،چین نپال و بوتان از خاور به میانمار (برمه) و بنگلادش، از خاور و جنوب و غرب به اقیانوس هند و از شمال غربی به پاکستان محدود است. کشور هند که پس از چین دومین کشور وسیع قاره آسیاست و از نظر جمعیت نیز بعد از چین در ردیف دوم جهان قرار داد.
به سه ناحیه جغرافیایی به شرح فوق تقسیم می گردد:
۱ – ناحیه هیمالیا که در امتداد مرزهای شمالی جای دارد و کوهستانی ترین ناحیه هند است. رشته کوههای هیمالیا در همین ناحیه واقع اند و کوه کانچنجونگا با ارتفاع ۸۵۹۸ متر بلندترین نقطه آن است. رودخانه های گنگ (۲۴۹۵) (کیلومتر) و براهماپوترا (۲۸۹۷) (کیلومتر) از همین ناحیه سرچشمه میگیرند و قسمت اعظم آن از جنگل پوشیده است. اقلیم آن در آسیای مرکزی معتدل و در سایر نواحی سرد و کوهستانی است و میزان بارندگی آن در مقایسه با دیگر نواحی بیشتر است

۲ – ناحیه حاصلخیز و پرجمعیت گنگ و براهماپوترا که در جنوب ناحیه هیمالیا قرار دارد و بخش وسیعی از آن را جلگه های هموار و حاصلخیز در گرفته و رودخانه های گنگ و ریزابه هایش و براهماپوترا و دامودر در آن را مشروب می سازند قسمت اعظم این ناحیه، به ویژه بخشهای شمالی و شرقی و غربی آن از جنگل پوشیده شده و اقلیم آن در بخشهای غربی گرم و خشک و در دیگر نواحی گرم و مرطوب است.

۳ – ناحیه دکن که قسمتهای مرکزی و جنوب کشور را شامل گردیده و بخش وسیعی از آن را فلات دکن و کوههای غات و غیره پوشانیدهاند و جلگه های آن عمدتاً در بخشهای خاوری و کنارههای غربی جای دارند. رودهای فراوانی مانند کریشنا، تاپتی کائوروی گودآوری و مهاندی و غیره آن را مشروب می سازند. اقلیم این ناحیه عمدتاً گرم و مرطوب است و از بارندگی نسبتاً زیادی برخوردار است کوههای هیمالیا همچون سدی از نفوذ بادهای سرد آسیای مرکزی به درون کشور جلوگیری میکنند و اقلیم هند تحت تأثیر پدیده مونسون قرار دارد هشت ماه سال گرم و خشک است و از ماه ژوئن تا سپتامبر از بارش سنگین برخوردار است و کشت نیشکر، غلات و برنج عمده فعالیت کشاورزی آن محسوب می.گردد. زغال سنگ، آهن و بوکسیت از عمده ترین منابع زیرزمینی هند است و مالکیت کشمیر که در شمال کشور جای دارد مورد اختلاف هند و پاکستان است.

تاریخچه هند (IND):

تا قبل از ورود آریائیها در هزاره دوم قبل از میلاد به سرزمین کنونی هند ، نام خاصی به این سرزمین اطلاق نمیشد. پس از آن این سرزمین دارای نام خاص گردید هندوها کشور خود را بهار، بهارات بهاراتاوارشا می نامند . بهارات نام سرزمین و کشوری افسانه ای و طلایی در عقاید هندوهاست که بهار از آن مشتق شده، گاهی بهارات را به صورت مهابهارات به معنای بهار بزرگ نیز به کار برده اند و معادلهایی چون براهماوارتا آریاوار تا ( ایران ) نیز برای آن به کار برده شده است.

معرفی بیش تر هند

لازم به تذکر است که بهار  (بیهار ) نام یکی از قبایل آریایی مهاجر به هند ( است. کتاب حماسی هندوها بنام مهابهارات نیز شرح جنگها و قهرمانیهای است . چون هند به خاطر عطر و ادویه نیز مشهور است گاهی بهار به
این قوم معنای ادویه و چیزهای خوشبو نیز به کار رفته ( اندونزی ).

قسمت غربی سرزمین هند یعنی دوره رود سند در مجاورت ایران بوده و علاوه بر ایرانیها ، اعراب و اروپائیان نیز از قدیم الایام با این قسمت از سرزمین هند آشنا بوده اند. در نتیجه با وجود آنکه دیگر نواحی هند دارای نامهای خاص خود بوده اند (مانند دکن و بنگال و … ) نام عمومی هند مأخوذ از نام قسمت غربی آن یعنی دوره رود سند میباشد رود سند را ایندو و یا سندهو نامیدهاند و در زبان یونانی و لاتینی آن را به صورت ایندوس به کار برده.اند از این لغت فرانسویان Inder و انگلیسی India را ساخته و به کار برده اند.

ایرانیان از لغت ،سیندهو لغت هندو را ساخته اند و با پسوند «ستان» به این کشور هندوستان گفته اند. لازم به ذکر است که پسوند مکانی «ستان» که در فارسی رایج است احتمالا ریشه سانسکریت دارد. امروزه لغت هندوستان برای تمامی شبه جزیره هندوستان به کار میرود که کشور هند بخشی از آن است و پاکستان و بنگلادش دیگر کشورهای این شبه جزیره اند . در منابع جدید هندوستان را به صورت شبه قاره هند به کار برده اند که ترجمه Subcontinent می باشد

در زبان فارسی باستان و در زمان هخامنشینان هند را به صورت ( هیندوش ) ذکر کرده و در مواردی به صورت هند نیز آورده اند قابل ذکر است که لغت بهارچین در ادب فارسی معادل با بهشت گنگ می باشد که به معنی بهشت روی زمین است. این بهشت زمینی در شمال رود سیحون و در کشور توران تصور میشده .است نکته مهم در اینجاست که در متون قدیمی سه هند را میشناختهاند: یکی هند معروف دیگری حبشه آسیای مرکزی ، مورد سوم در ادبیات و تاریخ بسیار وارد شده و گاهی ساکنان آسیای مرکزی را هندو نیز می نامیده اند .
چنانکه خاقانی در شعر معروف ایوان مداین می گوید «دیلم ملک بابل صومعه قووم هندوشه «ترکستان و فردوسی نیز در داستان سفر مخفیانه گیو در آسیای مرکزی ) ترکستان ( برای یافتن کیخسرو مینویسد که او جامه خود را عوض کرد تا به شکل ساکنان آنجا ( هندوان ) در آید .

کمندی بفتراک و اسبی دوان     پرندآور و جامه هندوان

از آنجا که در حماسههای ایرانی گنگ دژ در خاک توران ماوای سیاوش بنای تاریخی ها وا محل
می باشد از یک سو این امر مبین پیوستگی تاریخی ایرانیان و هندوها در روزگار قبل از ورود به ایران و هند است و از سوی دیگر منشاء داشتن بهار بعنوان سرزمینی افسانه ای یا واقعی در گذشته های دو هندوها، در زبان فارسی سکته هند را هندی و هندوی ،نامند هندو را به معنای پیرو آئین هندوئیزم نیز به کار میبرد صورت جمع هندی و هندو در فارسی گاهی به صورت هنود نیز به کار رفته است .

هند به دلیل سلطه استعماری انگلیس در قرون جدید گاهی هند انگلیس نام گرفته در همان حال چون کاشفان و استعمارگران اروپایی در جستجوی هند به غلط قسمتهایی از قاره آمریکا را هند تصور می کردند برای سرزمین هندوستان نام هند شرقی نیز رواج یافت علت این امر آن بود که پس از آنکه مدتی قسمتهایی از بر جدید هند نامیده شد اروپائیان پی به اشتباه خود بردند. بدین جهت کشفیات خود در قاره آمریکا را هند غربی نامیدند و هند اصلی در قاره آسیا را هند شرقی . حتی شرکتهای تجاری اروپایی که با هند معامله می کردند به همین ترتیب نامگذاری شدند مانند کمپانی هند شرقی انگلیس. در طول دوره استعمار چون پرتغال و فرانسه نیز هر یک در زمانهایی قسمتهایی از هند را در زیر سلطه داشتند مستعمره آنها در این سرزمین به ترتیب هند شرقی پرتغال و هند شرقی فرانسه نامگذاری شده بود نامهای هند انگلیس، هند شرقی فرانسه و هند شرقی پرتغال در دوره اخیر با استقلال هند متروکه شد اندونزی، هند شرقی (هلند هند پس از استقلال (۱۹۴۷م) جمهوری متحد هند نامیده شد.

نام رسمی این کشور جمهوری متحد هند است و در عرف بین المللی بدان ایندیا میگویند. نام محلی هند بهارات است و بدان هندوستان ، کشور هفتاد و دو ملت به خاطر تنوع مذاهب ، کشور عجایب به دلیل دینهای انسانی عجیب و جمهوری بهارات نیز گفته اند .

جاذبه های گردشگری و توریستی هند:

برای دریافت و اطلاعات ویزای هند می توانید از لینک زیر استفاده نمایید.

ویزای هند